کاوش موضوع تمدن
صفحه اصلی
تمدن
تمدن یا مدنیت (به انگلیسی: Civilization) به هر جامعه پیچیده که دارای ساختارهای یک‌جانشینی، طبقه‌بندی اجتماعی، شکلی از مدیریت، ساماندهی اجتماعی و سامانه نمادین ارتباطی مانند دستگاه نوشتاری (خط) باشد گفته می‌شود.
دانش و مهارت زندگی در انسان در جمع می‌شود و تکامل می‌یابد. بدون آموزگار باید همه چیز را از آغاز پژوهش کرد و آزمود؛ عمر یک انسان به ساخت تمدن نمی‌رسد مگر با انتقال تجربه‌هایش به دیگران؛ پس تمدن روند تکامل و پیشرفت انسان‌ها برای زندگی بهتر است و با همزیستی شهروندی و به‌جاگذاری راه و روش زندگی برای آیندگان در نسل‌های پیاپی با گذشت هزاران سال پدید می‌آید. پس می‌توان گفت که هر تمدن مستقلی هزاران سال ریشه نهفته در تاریخ تا شکل‌گیری داشته است. و امری‌ست برآمده از همزیستی بشری سابقه ایجاد تمدن در کشورها وابسته به دوران پیشین آنها بوده برپایه همزیستی و فراگیری نسل‌ها از پیشینیان. هرگونه ستیزه‌جویی و تقسیم‌بندی انسان‌ها بر پایه‌های غیر انتخابی مانند نژاد و باور از موانع پیشرفت تمدن‌هاست به‌جز تقسیم‌بندی برپایه رعایت اصول همزیستی؛ پس عنوانی به نام تمدن دینی که امری شخصی است عنوانی مجعول است و ناساز با مفهوم تمدن؛ ما می‌توانیم جامعه‌ای با باوری غالب داشته باشیم نه تمدن منسوب به دین. تمدن به معنای پذیرش شهرنشینی، پذیرش نظم و قانون و سایر شئون اجتماعی و همکاری افراد اجتماع با یکدیگر است؛ برای شکل‌گیری یک تمدن عناصر متعددی تأثیرگذار است که عبارت است از: علم؛ نظم؛ امنیت؛ تعاون و همکاری.
در ایران هم تمدنی که ظهور زرتشت و پادشاهی مادها و سپس پادشاهی هخامنشی که بلندای همزیستی را با منشور کورش بزرگ در گستره‌ای عظیم از جغرافیای شناخته شده آن زمان فراگیر نمود و نقشی پررنگ و جاودانه در سرنوشت تمدن بشری به جای نهاد پیشینه‌ای هزاران ساله را می‌نمایاند. برای نمونه تمدنی به اسم ایلام در پیرامون و منطقه خوزستان امروزی برپا بوده است یک تمدن با توسعه دولت، طبقه‌بندی اجتماعی، شهرنشینی و سامانه‌های نمادین ارتباطی فراتر از زبان گفتاری طبیعی (یعنی یک سیستم نوشتاری) مشخص می‌شود. تمدن‌ها اغلب با ویژگی‌های دیگری از جمله کشاورزی، معماری، زیرساخت‌ها، پیشرفت‌های فناوری، پول، مالیات، مقررات، و تخصص نیروی کار نیز شناخته می‌شوند. تمدن‌ها سکونتگاه‌های پرجمعیت و سازمان‌یافته‌ای هستند که با طبقات اجتماعی و سلسله درجه‌هایی که شامل نخبگان حاکم و جمعیت‌های شهری و روستایی تابع تقسیم می‌شوند که به کشاورزی، معدن کاری، تولید و بازرگانی مشغول هستند. قدرت را متمرکز می‌کند و کنترل انسان را بر طبیعت، از جمله بر سایر انسان‌ها گسترش می‌دهد.... بیشتر در ویکی پدیا
